Affectie en Allah

Gisteren was ik in St. Severin. Een prachtig "weg van de snelweg "plaatsje.

Dit was voor het eerst een echt pelgrimsverblijf voor me. Matras op de grond. Heerlijk geslapen.

Veel Christelijke symboliek en een gesprek met Eric.

Hij is gastheer voor pelgrims op deze verder verlaten abdij. We hadden een gesprek over St. Lambert en zijn martelaarschap. Priester/ monnik Eric vertelde, dat er meer zijn die op deze manier aan hun eind gekomen zijn. 

Bekende voorbeelden die hij noemde Johannes de Doper en Thomas Moore ( Henri V111 )
Tot op de dag van vandaag weigert de kerk van Rome Kerkelijke huwelijken in te zegenen na een echtscheiding. ( Bisschop Eijk) Onze geseculariseerde samenleving zit daar niet meer zo mee.

Eric bleek recht in de leer.  We hadden een open gesprek. 

Abdijkerk St. Severin ( 900 jaar oud )

We aten daarna ( er waren nog 2 andere Nederlandse pelgrims ) bij mevr. de Jardin- Lambert.

Ik vertaalde. Volgens mij deed ik dat ondanks mijn rijke fantasie redelijk, want mevrouw bleek ook wat Nederlands te spreken. Daarnaast was haar meisjesfamilienaam Lambert. Kortom ik kon niet meer stuk bij de chique boerin. Een Ollander, die Frans spreekt en Lambert heet !

Zij en haar man hadden toen hun kinderen nog heel jong waren de abdijboerderij overgenomen van zijn vader. 

Haar inmiddels overleden man had in Leuven gestudeerd . Ze hadden 4 kinderen.

Mevrouw ( nu 75 jaar jong )  zelf was onderwijzeres.

Ze onderwees: Het mooiste dat een kind kan krijgen is opgroeien op een boerderij. Dichtbij de natuur; de seizoenen; Zaaien en oogsten; plant en dier  ( geboorte en dood ) Bovendien zien de kinderen hun ouders werken. Dat inspireert een kind. Ik kan haar helemaal volgen.  Daarnaast was zij als onderwijzeres bekend met de didactiek van opvoeden. Dat zal vast ook meegespeeld hebben, dat al haar kinderen gelukkig zijn.

Graffiti bij school

Verder vertelde ze, dat ze direct aan een kind kan zien, als dit kind affectief te kort is gekomen.

En dat dit niets met geld te maken heeft. Affectie is positieve aandacht, complimentjes uitdelen en knuffelen. 

Ze vertelde, dat dit tekort , helaas nauwelijks goedgemaakt kan worden in het verdere leven van het kind. Ook dit maakte indruk op me.

Prachtige "boerin" dame.

Rozet raam kerk

Vandaag door Huy gelopen en ben nu bij Michel en Marie-Claire in Ben-Ahin.

Heerlijk gegeten en gedronken. 

Ze ( toeval bestaat niet ) zijn net terug van Pelgrimage naar Rome !

Kortom ze weten wat ik nodig heb. Het werd een prachtige avond met veel vraag en antwoord.

Het mooiste verhaal vond ik echter, dat hun zoon getrouwd is met een Belgische Marokkaanse.

En dat dit huwelijk zowel in Nederland alsook in Marokko gesloten werd.

In Marokko ging de vader van de bruid voor in gebed voor Allah.

De volgende dag vroeg hij aan de moeder van de bruidegom of zij het gebed uit wilde spreken.

Dat heeft ze gedaan. 

De Christelijke Allah en de Islamitische Allah bleken ( dat wist ik natuurlijk al lang ! ) toch gewoon dezelfde te zijn. Ze doen alles samen. Het is een gelukkig huwelijk. 

Zo kan het dus ook. Dat maakt me blij.
Moge Allah dit prille huwelijksgeluk beschermen tegen de "ware geloofsovertuigers " uit beide geloofssystemen. Vaak ook uit eigen familie afkomstig. Laat ze zelf uitzoeken of ze Ramadan doen dan wel hun kinderen willen laten dopen of besnijden.
Allah zal vast heel blij zijn en hen helpen mooie kinderen op deze wereld te zetten, die hun focus op de toekomst gericht hebben i.p.v. vast te houden aan het volgen van blinde regels uit een ver verleden.

Michel en Marie-Claire met hun stempelkaart van de reis naar Rome.

    

van wel-vaart naar wel-zijn

Thanks Kim sending me this.

In mijn inleiding geef ik aan, dat er een aantal beweegredenen voorbij gaan komen.
De titel van deze blog is er een.
Ik ben een allesetend varkentje, die altijd op zoek is naar kicks.
Zelfs nu ik deze reis maak, die bedoeld is als een "weg naar binnen " Sorry volgers, die een plaatjesboek verwachten van alle " Notre Dame 's; Musea; planten en dieren, die ik onderweg tegen kom. Dat is niks voor mij.

Engel temt kicker 

         

Wilde chicorei

"Romeins" Limburge Boerderij

Het mooiste tot nu toe : Mensen ontmoeten !!!
Opvallend blijft :  " Al het persoonlijke is universeel " Ieder mens heeft moeilijke periodes gekend.
Er samen over praten is een : Feest van herkenning. Zeker als 2 vreemden elkaar ontmoeten.

Gisteren realiseerde ik me , dat ik intens kon genieten van een appel; de smaak van water en een beker gewone Yoghurt zonder toevoegingen. Er gebeurt dus wel wat.
Ik ben dus wel degelijk op weg naar welZIJN.
De Nederlandse taal heeft er een prachtig woord voor : VOL- LEDIG.
Het is vol en ledig tegelijk.  Een echt ZEN woord dus. Gewoon Nederlandse taal !!!
De  vrije beschikking krijgen tot de sleutels van mijn volledige hart. Daar loopt Lambert voor.

Symbool van de Pelgrimstocht naar Rome.

Vanaf nu : Buitenlander

Na de afgelopen weken door mijn eigen witte middenklasse "background " te hebben gewandeld en verteld, ben ik nu in Luik aangekomen.
Luik is een multiculturele stad met een opvallend grote populatie mensen uit de voormalige Belgische kolonies. Franstalige migranten uit Afrika ( en dat zijn er velen ) hoeven hier geen taaltoets te doen.
Ze zijn er en komen in grote getale. Het verschil in wel-Vaart is te groot. Daar helpt geen muur aan.

Luik is ook de stad van St. Lambert.  Heb er een rustdag van gemaakt. Was nog niet eerder in Luik.
St. Lambert was vanuit de ogen van nu,  een Orthodoxe Christelijke "Jihadist ", die door trouw te blijven aan zijn geloof door de koning ter dood gebracht werd. Hij was bisschop van Luik en wilde de 2e onwettige echtgenote van de koning en haar zoon Karel Martel niet zegenen...

Nog wat schilderijen uit het museum voor Moderne Kunst.

Rene Magritte

Robert Delaunay

                                               

Kees van Dongen

En van onderweg gisteren.

Vrijgemaakt pad door maisveld

Wel doorlopen dus

Luna. Lieve hond van jong stel waar ik in Eijsden sliep.

 

De domste boeren hebben de dikste aardappelen

Ben ik Gulpen aangeland.

Het laatste Vrienden op de fiets- adres ( voor wie dit nog niet kennen een aanrader. )
Deze weduwe is moeder van 3 volwassen dochters en heeft 2 kleinkinderen.
Een wijze vrouw.  Zij en haar man hadden 2 eigen bedrijven. Zij runde met toen de kinderen nog klein waren in Slenaken een Hotel/pension terwijl haar man een elektronica en installatiebedrijf had. Kortom een geboren manager, die kan aansturen. Meer dan 2 uur met haar gesproken.

Ze leerde me het spreekwoord "De domste boeren hebben de dikste aardappelen " De betekenis is inderdaad zoals Comment Jeroen opmerkte : " Met geluk komt men vaak verder dan met verstand" 
Kortom goed , dat ik mijn verdere tekst aangepast heb. Ook dat wil ik in deze blog ( niet te vaak hopelijk ) doen. Als mijn teksten ook in mijn beleving niet kloppen, kan ik het best zo snel mogelijk de tekst passend maken.

Dikke aardappelen

Vloog net recht over ons heen.

Ik eindig met een filosofische uitspraak n.a.v. vorige blogs :
" Al het persoonlijke is universeel "

Mopje plus fietstochtje Rolduc

Na de beproeving van het lezen van mijn vorige blog kies ik ervoor  op advies van mijn vriendin om het nu wat luchtig te houden deze keer  om niet al mijn volgers kwijt te raken..

Het is zondagmorgen. Vanmorgen 2 weken geleden ging ik samen met Johan op weg.
Het vertrouwen in de goede afloop is gegroeid de afgelopen 2 weken.
Dank ook aan GJ,   waarop ik gedurende de week dat hij met me meeliep,
een aantal essay' s geoefend heb.

Vriend GJ luistert naar een van mijn essay's 

Straks loop ik naar Gulpen.

Mopje van Loes.
Er zat een man in de trein en die zat de hele tijd met zijn vinger in zijn mond te roeren.
Een jongedame ( waarschijnlijk een dochter van Loes ) kon zich niet langer beheersen en vroeg aan de man waarom hij met zijn vinger in zijn mond aan het roeren was. Een gedurfde vraag gezien de associaties die dit op kan roepen.
De man zei : "Ik ben nogal kort van memorie. Op deze wijze weet ik, dat ik in RoerMond uit moet stappen. "  De jonge dame antwoordde : " Wat fijn , dat uw reisdoel niet Gulpen is.

Gisteren rustdag. Op de fiets naar Rolduc. Heb ik 2 van de 8 jaar op kostschool gezeten.
Inderdaad ik heb het HBS -B diploma gehaald .

 ( Mijn keuzevakken op Rolduc waren: Tafelvoetbal/ tennis; biljarten; pleintjesvoetbal; arthouse filmclub en stijldansles met Truus. Dat was een keer per week. De heren moesten steeds een plaatsje doorschuiven. Dat deed ik netjes totdat ik bij Truus aangekomen was.)

Normaal doe je de HBS in 5 jaar. Maar die mensen hebben niet zoveel extra keuzevakken gevolgd.  Ik heb er 8 jaar over gedaan verdeeld over 3 verschillende kostscholen. Het verhaal van mijn puberteit:  Negatieve aandacht is ook aandacht.

Ingang naar het internaat

                             

Plafond schilderingen kloosterkerk. 

Op Rolduc is de mijnbouw begonnen in Limburg. In de 12e eeuw begonnen arme sloebers en monniken de " brandbare aarde " uit te graven. De steenkooladers lagen op deze plaats aan de oppervlakte.
Ik vond het een mooie ervaring om als vreemdeling ( pelgrim ) terug te keren op Rolduc.
En kon nu pas de enorme schoonheid ervan zien. Cultureel erfgoed buitencategorie.
Ook hier wordt nu Kloosterbier gebrouwen. Dat was toen ik er op kostschool zat nog niet.. ( Misschien maar gelukkig ook )
Ruim 50 jaar heb ik nodig gehad om er naar terug te keren.
Meer weten over de geschiedenis van Zuid- Limburg ( de Oostelijke Mijnstreek ) .
Lees:  " Het Geluk van Limburg " van Marcia Luyten.
Ik heb van de eerste tot de laatste bladzijde genoten van dit boek.