Wereldburger

De pelgrim van vroeger en de moderne.
Zoek de overeenkomsten
en de verschillen

Bij het schrijven van deze blog vergaloppeer ik me regelmatig door te schrijven over mijn dagdromen onderweg..Sommige snelle volgers hebben gemerkt, dat ik blogs post en ze later weer aanpas. Meestal is het zo, dat ik na reflectie tot het inzicht gekomen ben, dat hetgeen ik geschreven had niet verstandig is.
Ik had om een voorbeeld te noemen een paar dagen geleden een en ander geschreven over Chrislam en dat ik bezig ben om een aantal Nederlandse Chrislamscholen te gaan openen verspreid over heel Turkije.
Er zou in deze scholen aandacht worden besteed aan de betekenis van het rood in de Nederlandse vlag.
Dit symboliseert het bloed van de martelaren en ook de eeuwige verplichting trouw te blijven het land van je voorouders en zo ook je erfenis daar veilig te stellen. Anders kan je het schudden zal de boodschap zijn.
Ook de religieuze betekenis van de diverse klederdrachten van Nederland en de kunst van het klompen maken zouden aan de orde komen.
Ik had er een nachtje over geslapen en kwam tot het wijze besluit om dat stuk uit mijn blog te halen.
Dat heb ik toen direct gedaan.

Gezellig en knus:

Pascal en Didier.
Dit echtpaar runt een kleine camping;
tennisbanen en een restaurant
Genoten van hun humor

Mijn knusse caravan bij Didier en Pascal

Patrick (= niet zijn echte naam ) en de bruisende champagne:
Verder ontmoette ik deze week Patrick. We lopen nu voor de 3e dag samen op. Het klikt. Patrick was tot voor kort manager met een breed takenpakket van het een na grootste champagnehuis ( Pommery ) van Reims.  Dat is 6 miljoen flessen per jaar. Moet en Chandon is de grootste: 10 miljoen flessen per jaar. Een van de zaken , die hem plezierde was het terugbellen van klanten, die een klacht hadden. Hij deed dat zelf. Hij verkocht daardoor alleen maar meer champagne. Een voorbeeld: klanten klaagden over te weinig bruis van de champagne. Dit wordt veroorzaakt, leerde hij me, doordat de glazen in een afwasmachine een dunne filterlaag over de glazen krijgen. De champagne slaat dan dood. Als je de glazen met de hand wast en afdroogt, is dit probleem opgelost.

Hij heeft al een aantal pelgrimages gedaan naar Santiago de Compostella vanuit verschillende vertrekpunten.Ook uit Zuid Portugal.  Hij vertelde me, dat de eenvoud van het pelgrim zijn van hem een ander mens heeft gemaakt. De glamour is verdwenen. Dat geeft de nodige spanning in zijn huwelijk. Zijn vrouw kent hem niet terug. Zij wil de glamour Patrick met het luxe leven en sterrenrestaurants. Hij kan dat niet meer !

3 daagse metgezel Patrick

Nieuwsgierig geworden, vroeg ik hem wat zijn salaris was. Ik heb hem ook dat van mij verteld. Dat van hem was 500.000 euro per jaar. Zijn vrouw werkt nog steeds en is docent Engels.  Ik vroeg hem wat de minstverdienende medewerker verdient bij Pommery. Dat is 2000 euro netto. Kortom Champagne is welvaart. De huizenprijzen in en rondom Reims zijn vergelijkbaar met de waanzin van Utrecht en Amsterdam. 

Hij vertelde me ook over zijn worstelingen met het leven.
Het lopen is een way of life voor hem geworden.
Het gewicht van zijn rugzak : 8 kg. Hij weegt alles op de gram.
De mijne meer dan 13 kg. Tja.
We hebben het over alle aspecten van het leven gehad. Is heel veilig. Je ziet elkaar daarna toch niet meer.
Een gelijkwaardige vriendschap is er gegroeid in 3 dagen. 

All-in:
Gisteren waren we bij Monique. Een heerlijk verzorgde all-in.  Monique vertelde dat haar man een net gepensioneerde Gendarme is van de vliegende brigade ( wereldwijd inzetbaar) Hij jaagt en werkt nog wat als beveiliger. Meer om bezig te zijn.

Ik ben waarschijnlijk een beetje besmet door mijn werk in het stellen van vragen. Ik stel open vragen dat wel. Enfin ze vertelde, dat hun enige kind/zoon op 18 jarige leeftijd dodelijk is verongelukt. Ik kon niets anders uitbrengen dan, dat ik hoe hard ik ook mijn best doe, zulk een immens verdriet niet kan begrijpen. Dat viel goed. De tranen, die in haar ogen zichtbaar waren zetten door.
We zijn daarna van onderwerp veranderd.

Zodra Patrick en Monique samen aan de praat raakten verstond ik er niet veel meer van. Zij praatte erg snel. Ik spreek een aardig mondje Frans. Echter zodra het gesprek een andere kant opgaat dan waar mijn inbreng ligt ben ik verloren.
In een vreemde taal ben ik dus nog meer " egocentrisch " sturend in de communicatie dan ik in mijn eigen taal kan zijn. Deze fenomenologische ontdekking daar ben ik blij mee.

Vanmorgen afscheid genomen van Monique. Ik vroeg haar : " Hoe ziet uw dag er verder uit ? "
We hadden nauwelijks wat vuil gemaakt in het extreem schone huis. Ze vertelde, dat er vanavond weer pelgrims komen en dat ze de hele dag druk is om het huis, dat naast het hare ligt en waar ze jarenlang mantelzorg heeft verleend aan haar schoonmoeder,  schoon te maken voor zij komen.
Ik viel van ontsteltenis direct van mijn stoel. Is gelukkig goed afgelopen......   en kon gewoon lopen vandaag. 27 km. Heerlijk wandelweer met af en toe een drupje regen.

La maire Marie:

Maire Marie van Fresne le Chateau

Een dorp met 200 inwoners. 

Ze is 72 jaar jong ! Haar salaris is 225 euro per maand. Over 3 jaar bij de volgende verkiezingen is ze 20 jaar in functie.
Er zijn plm 60.000 dorpen en steden in Frankrijk. Dat zijn dus 60.000 burgemeesters.
Ook hier weer groot verdriet. Haar zoon was uit het leven gestapt op 47 jarige leeftijd. Ze kan goed opschieten met zijn dochter. Naast deze kleindochter heeft ze nog 2 dochters plus 2 kleinkinderen van hen. Ze heeft haar kinderen voor een groot deel alleen opgevoed. Haar man ging er plotseling vandoor en liet verder taal noch teken horen. Ze had lange tijd 2 banen. Na haar gewone baan werkte ze nog in de avonduren in een restaurant om verantwoordelijk te zijn voor het dessert.
Ze doet me erg denken aan een oud-collega van me. Haar huis is een grote kleurrijke kijkdoos, Je raakt er niet uitgekeken.

Ik slaap nu op de kamer van de overleden zoon. Zijn gitaren en zelfgemaakte beelden staan rondom me.
Ik vroeg haar ook of ze bemiddelde in conflicten. Had ze een keer gedaan. Daarna nooit meer. De kemphanen hadden zich beiden tegen haar gekeerd. Ze laat het hen nu zelf uitzoeken en eventueel verwijzen naar hulp.

Het loopt lekker:
Het is me de afgelopen dagen goed gegaan. Wat een verschil met de ondraaglijke hitte van de eerste weken.
Zwitserland komt in beeld. Ik ga enkele dagen langs het meer van Geneve lopen. In het Frans heet dat Lac Leman. Lekker regelmatig een duik nemen.

Sultan Deel 2 :
Patrick en ik hebben veel gepraat de afgelopen dagen. We hadden het over Albert Einstein en dat hij als vooraanstaande Jood faliekant tegen de stichting van de staat Israel was. Dat was een beweging achteruit in plaats van vooruit vond hij. 60 jaar later : Wat zou het mooi zijn, om met Bijbelse termen te spreken, als Einsteins wens een gezicht krijgt middels het ontstaan van het " nieuwe Jerusalem ". De stad van de wereldvrede.
Einstein zei, dat de enige manier , dat de wereld van de ondergang gered kan worden, is wanneer er een wereldregering komt van wijze mensen, die het nationalisme en eigen volk eerst ( = een vorm van Nationaal Socialisme)  overstijgt.
In de laatste klassen van de Middelbare school begon ik me er bewust van te worden, dat ik een wereldburger wil zijn. Kortom ik wil een verbinder zijn.
En als ik dan lees over de weekendscholen van de Sultan dan denk ik. Dat is foute boel. Gaan ze zich nog meer afscheiden dan ze nu al doen. Ik heb op mijn werk waarschijnlijk te veel voorbeelden gezien van het niet integreren middels afwijkende kleding en gebrek aan inzet om Nederlander te worden.
( schotelantennes ) Wat mij betreft wordt het met deze weekendscholen alleen maar erger. Laat ze eerst hun best doen om de kernwaarden van de  Nederlandse Cultuur te leren waarderen.
Waarom anders een Nederlands paspoort ? Dat houd me dan bezig als ik aan het lopen ben.
Patrick vertelde me dan deze problematiek in Frankrijk enorm groot is.

Worldpeace is possible
Daar loop ik voor. 

Vogelvlucht plus praktische tips

De weg is het doel

Deze kwam ik vandaag tegen. En dat terwijl ik al 7 weken aan het lopen ben met ruim 1100 km in de benen. En dan zegt deze foto: 495 km Amsterdam en nog 1600 km naar Rome.
Even ook voor de verbaasde blogvolgers aan het rekenen geslagen :
Allereerst heb ik het Pelgrimspad gelopen. Dat maakt een slinger door Nederland om via Maastricht de Maasvallei te volgen richting Reims. Prachtige goed beschreven tocht.
Vanaf Reims volg ik de Via Francigena. Deze route is gebaseerd op de door bisschop Sigeric  beschreven weg, die hij rond het jaar 900 aflegde van Canterbury naar Rome. Vanaf Reims loop ik in zijn voetsporen.
Ook deze tocht verloopt niet in vogelvlucht. Vanuit het boek van Ben Teunissen 1900 km vanaf Maastricht.Tot Reims beschrijft hij ook  En van Utrecht naar Maastricht kom ik op 425 km. Dan kom ik op een totaal van 2325 km.
En volgens mijn berekening kom ik op 2700 km. Ik meet met de stappenteller. Kortom alles wordt meegerekend. Kortom kan het toch wel aardig kloppen.

Prachtig beeld. Vogelvlucht . Doet me denken aan dat lied over Berlijn en dat de vogel vliegt van Oost naar West. Ik vind dat nog steeds een prachtig lied.

Ik was al vroeg in Landres. Een mooie oude stad in de Haute- Marne. Toch 25 km in de benen. Heb net mijn rechterbeen ingesmeerd met  een spierverwarmende zalf.  Het gloeit helemaal nu.
Kortom natuurlijk zijn er pijntjes hier en daar. Soms voel ik het mogelijk opkomen van een blaar aan een van mijn voeten. Ik stop direct en doe de schoen uit en verzorg de voet met deze olie. Annemiek heeft er de 4 daagse mee gelopen. Het legt een olie-filter over je voeten= geen blaren. Gouden tip.

Tip van pedicure Annemieke 

Een ander inmiddels onmisbaar onderdeel van deze reis zijn mijn Leki- stokken.

Me and my Leki 's 

De 4 voordelen  ( ik citeer Johan )
1. Je duwt de stok tegelijkertijd af met de voet, die de loopbeweging voorwaarts maakt. Eigenlijk vergelijkbaar met veren in je schoenen !
2. Als je lang loopt dan worden je handen dik, want ze hangen er de hele tijd maar een beetje bij. Als ze de stokken vasthouden: probleem opgelost want je geeft je  handen wat te doen.
3. Je loopt met een rugzak. De mijne weegt plm 13 kg. De natuurlijke neiging is, dat je gaat zwoegen; krom lopen. De stokken dwingen je om rechtop te lopen. Minder kans op uitval i.v.m. rugklachten.
4. Ze geven extra steun als je klimt of daalt. Minder kans op vallen.



Kortom: Ik ben helemaal om. Is helemaal niet een oude mensen ding. Is gewoon slim om bovenstaande cadeau 's uit te pakken , mocht je van plan zijn lange wandelingen te gaan maken.

               
Morgen richting Besancon waar ik aan het einde van de week hoop aan te komen.
Ik ben veel alleen op deze tocht. Ook ben ik vaak de enige gast in het pelgrimsverblijf. Kortom blij, dat Debby en Eveline me in Bresancon komen opzoeken en een stukje met me mee gaan lopen.

Ik ga proberen minder met mijn blog bezig te zijn de rest van de week en ook met on line zijn.
Een beetje meer naar "binnen " gaan dus.

Nog zo'n mooie plaatsnaam.