Provocateur

Madonna in Cisticienzer Abdij
Chiaravalle della Colomba

Vanaf dag 1 schrijf ik geen fotoboek met alleen maar plaatjes over mijn reis.
We reizen met zijn allen de hele wereld al over.
Ook prachtig om te lezen en te zien.

Ik verbaas mezelf nog wel het meest
over het maatschappelijke engagement,
waartoe mijn benadering van dit blog en deze reis tot nu toe heeft geleid.
Vind ik best wel spannend.

Daar gaat ie dan:

In mijn vorige blog gaf ik weer, dat ik met Maral gesproken heb en dat zij helemaal los ging over de Armeense genocide.( door zogenaamde Moslims )
Ik heb daar een paar reacties op gehad. Gelukkig zaten er geen doodsbedreigingen tussen.
Een van de reacties was dat genocide in de geschiedenis van de mensheid maar al te vaak is voorgekomen.
Denk aan de bijna uitroeiing van de Indianen in zowel Noord- alsook Zuid-Amerika.( door zogenaamde Christenen)
Recent met de Rohingya 's in Burma. ( door zogenaamde Boeddhisten )
Shoah/ Holocaust. ( door Nazi' s en zogenaamde Christenen )
Mijn reisgenoot Gerard vertelde me, dat ze op verzoek van  en samen met zijn 15 jarige kleinzoon in Auschwitz en Sobibor geweest zijn. Waartoe wij mensen allemaal in staat zijn.......
De meeste Duitsers, die ik ken hebben geleerd om hun geschiedenis in de ogen te kijken. Een pijnlijk proces. Er zijn ook dader-volkeren die daar niet aan willen. Daar maak ik me zorgen over.


Walking the line
Ook speelfilm over het leven van Johnny Cash
Maar dat terzijde


Op deze reis al een paar keer bijna doodgereden.
Ik ben me bewust van het gebrek aan vermogen van veel automobilisten zich te verplaatsen in de voetganger. Ze nemen vaak niet de voet van het gaspedaal. Asso 's vind ik. Ik loop op de reis altijd tegen het verkeer in. Dan zie ik het gevaar in de ogen. Is de weg smal, dan stap ik in de berm als er een auto voor me verschijnt. Want er kan tegelijkertijd een auto vanuit mijn rug komen. ( = geen uitwijkmogelijkheid ). Je hebt dan toch nog mensen in veel te dikke auto 's, die rakelings langs me razen. Als ze zouden stoppen om erover te praten ( dan ben ik even geen pacifist ) zouden ze gelijk een knal voor hun kop krijgen van me.

Religie :  dit zijn in mijn beleving ( vaak overjarige ) management / organisatie modellen.
Ze missen vaak het zelfreinigend vermogen om hun model aan te passen aan de moderne tijd.
Star dus. Zelfs voor een blinde is het duidelijk , dat de belangrijkste oorzaak van het opbranden van onze planeet de bevolkingsexplosie is. Toch blijven deze modellen doorgaan met te roepen :
"Laat de kindertjes tot mij komen "  Zoals ik in een eerder blog ( Chrislam ) aangaf: Anticonceptie dus.
Wat niet wegneemt :
Ik laaf me speciaal op deze reis aan de verhalen, de devotie en de kathedralen. Schitterend.
Heb al vele kaarsjes opgestoken.
Een van de juwelen van Islam waar ik me aan kan laven zijn de 99 namen van Allah/ God.
Het doel van deze modellen echter, die diep in onze zielen wonen, is dat we aan de hand daarvan vreedzaam samenleven met elkaar.
Kortom wat heb je aan religie, als mensen zich als beesten gedragen, zodra ze in een auto zitten. En wat heb je aan religie als mensen/ landen/ volkeren niet bereid zijn om te leren van hun fouten dan wel ze onder ogen te zien. ( genocide en "Zwarte Piet " bijvoorbeeld)

"Wie niet in staat is om lering uit zijn verleden te trekken , is gedoemd het verleden te herhalen "

Vader-Zoon en H.Geest

Daarnaast heeft religie de neiging om haar leer heilig te verklaren. Ironie en spot ( denk aan de tekeningen van de Deense cartoonist ) worden niet gerespecteerd.
Een cartoonist is een kunstenaar, die actualiteiten met ironie en humor in beeld brengt.
Jammer dat er geen respect opgebracht kan worden voor dit mooie beroep en voor deze Deense kunstenaar. Een gemiste kans om humor op de juiste wijze in te schatten.
Persoonlijk heb ik genoten van "Life of Brian "van Monty Pyton. Deze film gaat over Brian. Maar zijn leven lijkt wel erg op dat van Jezus. Kortom ironie tot kunst verheven.
Zou mooi zijn als er ook zo 'n film komt vanuit het Islam verhaal.

Het laatste avondmaal.
Jezus deelt brood en wijn
in hippiestijl.
Uiterst rechts :
Judas is er met zijn aandacht niet bij.
Hij telt zijn geld.

Het waken over de scheiding tussen kerk en staat is urgenter dan ooit. De Katholieke kerk heeft jarenlang pedofiele priesters beschermd . Ze hoefden en mochten elkaar niet aan geven bij Justitie ....
Dit geeft wel aan dat er sprake was en is van een Staat in een Staat.
Islam gaat ook verder dan het geloof alleen. Ook zij willen staatsgodsdienst zijn.
Hun pastoors spreken Arabisch in de moskee. Ik denk, dat veel anti maatschappelijk is van wat ze zeggen.
Kortom mijn pleidooi voor Chrislam is niet zomaar wat.
Ik hoop uiteindelijk dat we via ( het failliet van ) Chrislam komen tot een wereld waarin we innerlijk  beschaafd met onszelf en dus ook met elkaar omgaan.
Gewoon je voet van het gaspedaal als de verkeerssituatie daarom vraagt.

Nogmaals de 2 peilers van Chrislam :
"Heb een goede zelfzorg eventueel incluis meditatie en gebed " ( Grote Jihad )
"Heb uw naaste lief als u zelf" ( Kleine Jihad )

Madonna temt de slang onder haar voet.
Innerlijke beschaving=
het temmen van het boze in jezelf
Niet doden maar temmen!
Als je de draak de kop afhakt komen er 7 koppen voor in de plaats
staat geschreven in de heilige boeken.

Vittorio Benedetti Wat een vakman !
 maakt mijn schoenen.
Was nodig!
Heb er ruim 2000 km
en 84 dagen opzitten
Nog 28 dagen te gaan tot Rome.
Aankomst Rome :18 oktober.
Mijn vriendin komt op 19 oktober aan .

Pelgrimsgedachte.

"Onderweg ben je jezelf en niets anders dan dat. 

Je maatschappelijke positie, je geld, je verleden telt niet mee.

Je bent "alleen ", maar ook "helemaal "jezelf,

en zo maak je contact met de ander, 

Dit is de manier waarop je geeft en ontvangt.

Het is een mooie ervaring,

in een wereld waarin we vaak leven

als gevangenen van een rol die we spelen 

of een aanzien dat we hoog willen houden. "

Friedrich Nietzsche spreekt in dit kader van :
"het vergif van de niet nomadische moraal "

Kortom een pelgrim is buiten en onderweg.
En zijn inzichten zijn in beweging.
Wat hij/ zij vandaag denkt kan morgen anders zijn.

Uit: Frederic Gros. Wandelen . Een filosofische gids

Firenza Pelgrimsverblijf
Mijn linker voet

Van links naar rechts: Claudio; Gerard en Lino
Lino is 78 jaar en heeft al 8 keer de Camina gelopen.
Gerard is mijn maatje de laatste dagen.
Hij heeft de Camino de Compostella 7 keer gelopen!
Kortom heel wat kilometers bij elkaar !
En praktische tips natuurlijk.

Fornovo di Taro
aan de voet van de Apennijnen
Morgen klimmen dus.

Met mij gaat het naar lichaam en geest goed.  Maak veel endorfine en rode bloedlichaampjes aan.

Dit zijn natuurlijke antidepressiva. 

Tevens leer ik dankzij het lopen mijn levensloop steeds meer met mildheid te beschouwen.

Heb na een " brief aan mijn vader " ook een "brief aan mijn moeder " geschreven.
( Voor de duidelijkheid : Beide ouders zijn al tientallen jaren overleden.
Met de wijsheid van nu valt natuurlijker veel uit te spreken en bij te praten.
Eenmaal begonnen vloeit het op papier. Echt waar!  )

De dagen erna volgt en volgde al lopend de verwerking in de richting van mildheid.

Het schijnt zeer heilzaam ook in het kader van je huidige relatie(s). 

Dankbaar en blij om.

Arrivederci.

Vergeven.

Giana uit Bologna plus hond
and me.

Deze ontmoeting heeft indruk op me gemaakt. Giana leeft op straat samen met haar hond. Ze zat daar en enkele uren later zat ze er nog. In Pavia. Mooie Universiteitsstad. Een van de oudste universiteiten van Europa.

Ik dacht; ik doe al gek dus waarom geen gesprek met Giana. Het werd een leuk gesprek. Ze was zichtbaar ontroerd, dat ik naast haar kwam zitten. Haar hond was heel lief. Zulk een hond kent zijn plek. Hij weet dat zijn territorium klein is. Onderwijl is zijn vrijheid met deze dappere vrouw ongekend groot. Wat een verschil met al die bange/ agressieve honden, die me aanblaffen als ik voorbij loop.

Giana was op straat gezet door haar toenmalige vriend en leeft sindsdien op straat. Ze krijgt een kleine uitkering van 300 euro per maand en heeft een donatie bakje naast haar staan. Blauw. 

We hadden het erover, dat een fotograaf altijd achter de camera staat/zit en zelden ervoor.

In die zin waren we even gelijkwaardig. Ze kijkt naar de maatschappij vanuit de "underdog "positie nota bene samen met haar dog en ik loop en schrijf blogs ook vanuit de veilige achter de camerapositie. 

We namen hartelijk afscheid van elkaar natuurlijk na een kleine donatie van mij.

Ik sprak de hoop uit, dat ze zich weer kwetsbaar op gaat stellen in het aandurft de maatschappij weer in te stappen met als risico, dat ze mogelijk weer gekwetst wordt. That 's life.  Ik zag een traantje.

Russische bewegwijzering
Midden in Italia.

Ook veel indruk maakte Maral op me. Ze is Armeense. We hebben samen een paar dagen opgetrokken.

Ik hoorde dat ze Armeense is en dacht:  doe eens leuk en begon over vergeven. Ze ontplofte.

Ze wil onherkenbaar in beeld. Andere naam dus. Haar voorouders woonden in wat nu Oost-Turkije is. Ze zijn daar systematisch uitgemoord. De Turken waren de architecten en de Koerden de beulen doceerde ze. Koerden waren heel arm en kregen de huizen en andere bezittingen van de Armenen, nadat ze hun beulswerk in opdracht hadden uitgevoerd.

Zelf groeide ze op in Bakoe; hoofdstad Azerbeidzjan waar ook een variant van Turks gesproken wordt. (Ze woont nu in de USA. Ze is ingenieur. Haar ouders wonen in Rusland )

Ook in Azerbeidzjan werden de Armenen verjaagd in de 2e helft van de vorige eeuw.

Ze zei : "Wij zijn opgevoed met de andere wang toekeren" en vergevingsgezind zijn, maar zijn afgeslacht. Om onze Christelijke waarden worden we uitgelachen. Zij begrijpen alleen oog om oog en tand om tand.  In Bakoe sliep ik met een bijl naast mijn bed. In die tijd ( 1988-1994 ) werden iedere dag/ nacht Armenen vermoord. Inmiddels woont er geen Armeen meer in Azerbeidzjan. 

Kortom ik was weer eens te snel. Alleen slachtoffers kunnen vergeven. Foutje dus. 

Een krans voor de gevallenen met een Turkse afzender redt het nog niet bij de jaarlijkse herdenking van deze genocide in Jerevan. 

Kan Turkije beter voorlopig nog niet doen. Erkenning van deze misdaad zou een mooi begin kunnen zijn.

Ook in het kader van Chrislam zou dit een grote stap vooruit zijn.

Ook Nederland heeft moeite met het erkennen van zijn misdragingen in het verleden. 

Denk aan het gedoe met "Zwarte Piet ". Waar OVERduidelijk een relatie is met de slavenhandel.( Piet het slaafje van de Sint )

en ook de oorlogsmisdaden die wij begaan hebben tijdens de politionele acties in Indonesie.

Excuses zijn voorzichtig gemaakt. Met de nadruk op voorzichtig. 

Ook Europa met Afrika als wingewest met bloed aan onze handen gedurende meer dan 300 jaar blijft hangen in het verwijt, dat de Afrikanen massaal deze kant op komen. Dat wij/Europa dat zelf veroorzaakt hebben, daar willen we niet aan. We bouwen liever muren/  Europese grenspolitie en stemmen op xenofobe partijen. 

Ongelooflijk toch dat er in het werelddeel van koffie en cacao geen chocolade of koffiebranderij te vinden is.  En dat de eindproducten en grote winsten elders gemaakt worden.

Dat er in Afrika geen high tech bedrijven zijn en dat de eerste Afrikaanse auto nog van de band moet gaan rollen. Het zou mooi zijn als dat elektrische auto's worden.  Hoogste tijd voor Europa zijn schuld te gaan inlossen = het Marshallplan voor Afrika uit te gaan voeren.

17 september Orio Litta
Schitterend pelgrimsverblijf
Donatieve bijdrage.
Ongeloveloos.

De Michaelskerk van Pavia.
De kerk is minimaal 1000 jaar oud. Longobarden.

Het labirinth van Pavia
Dit is een scholingsweg ,die teruggaat naar Kreta en het oude Griekenland.
Theseus gaat de strijd aan met de Minotaurus.
Hij vindt hem in het midden van het labirinth.
De draad van Ariadne is zijn reddingsboei.
De Minotaurus wordt verslagen.
De koningmens overwint de natuurmens.
Deze strijd zit in iedere man.
We noemen dat beschaving.

Aartsengel Michael

St. Michaelskerk in Pavia
De mooiste kerk, die ik tot nu toe bezocht heb.
En het zijn er al vele 10 tallen !

Nog een ornament
Michaelskerk

Kaars opgestoken voor Michael.

Michael is een van de 4 belangrijke aartsengelen. Naast Gabriel ( Djibril in Islam) Uriel en Raphael.

Van Michael wordt gezegd, dat hij de mensheid helpt om bewustzijn te ontwikkelen.

Bewust-zijn betekent, dat we zelfkennis opdoen. En durven ons open te stellen voor feedback.

( kwetsbaar opstellen )  Dat geldt voor landen/ zie boven en eerdere blogs en ook voor mensen en in het bijzonder voor mezelf !

Dit brengt me op een beweegreden/ motivatie. Dat is, dat ik leer van de fouten , die ik in mijn leven gemaakt heb, zonder in een verlammend schuldgevoel te schieten.

Ik heb reeds veel inspiratie opgedaan , dankzij de vele ontmoetingen en op deze reis van mijn leven.

"Als je jezelf wilt leren kennen, leer dan de wereld kennen.  

 Als je de wereld wil leren kennen leer dan jezelf kennen " 

Rudolf Steiner, filosoof.

3 dagen geleden met Renaud en Rosa.
Parijzenaars die vanaf dat de kinderen er waren in de Alpen wonen.
Zij is verpleegkundige en hij was postbode.
Renaud is een oermens.
Op de latten ; montainbike en samen veel lopen.
Hun kinderen hebben het getroffen met zulke ouders.
Hun huis./ paradijs.  Renaud maakt alles zelf.
Komend jaar met de kids gespaard en naar Japan.
Jongste zoon zit op de filmacademie in Straatsburg.
Mijn algemene ontwikkeling is goed te noemen.
In gesprek met Renaud werd ik bescheiden!

Arrivederci !