Lambèr. Zo heette ik tot mijn 13e jaar. Back to my roots.

Inmiddels ben ik een week onderweg en ben ik Oirschot aangeland. GJ is gisteren weer naar zijn gezin vertrokken. Was super en prachtige gesprekken. GJ is een overtuigde atheïst. Ik hou daar wel van. Ik vind, dat heel wat prettiger dan mensen, die ervan overtuigd zijn, dat ze de ware leer aanhangen. Alhoewel ook GJ nogal overtuigd is van zijn gelijk. Maar dat terzijde.  Daarnaast is GJ een buitengewoon behulpzame en sociale man. Hij heeft geen beloftes nodig van creating Good Karma of het hiernamaals met gouden lepels en maagden.

Zelf rangschik ik me tot de agnosten. Dat zijn mensen die weten dat ze het niet weten of er wel of geen God bestaat. Ook boeiend te lezen over pelgrims, die zichzelf erop voorstaan dat ze meer zijn dan een ander omdat ze pelgrim zijn. Dat is feitelijk hetzelfde als het bovengeschetste fenomeen. 

Wat een heerlijke reis tot nu toe. Wat zijn mensen gastvrij en vriendelijk. En wat een prachtige verblijven onderweg bij vrienden op de fiets.

Gisteren Boxtel. Mijn geboortedorp. 

Ik heette toen  Lambèr. Daarna werd het boven de rivieren LamberT.  

Ik ging met 12 jaar naar kostschool en Lambèr paste niet in hun taalgebied. Ik werd ermee gepest.


                                             
                                                               Neef Piet

Bij neef Piet en Marle te gast geweest. Hij heeft 40 jaar voor Waterschap de Dommel gewerkt. Ik vroeg het hem. Nauwelijks een dag verslapen in 40 jaar. Piet en ik zaten op de lagere school bij elkaar in de klas. Daarna scheiden onze wegen. We hebben elkaar in de afgelopen halve eeuw niet zo ontspannen ontmoet als gisteren. Ik ben verwend door hen. Mijn was werd gedaan. Helemaal optima forma  op reis vanmorgen.


Ben nu in Oirschot . De eerste dag  alleen gelopen. Geen Johan of GJ om mijn verdwaalangst te temmen. Ik heb het gered . Morgen verder. Ben overgeschakeld op de IPad. Nog wat aan het klungelen om mijn android foto' s op de IPad te krijgen en in de blog.
Eerste poging. Enkele uren met behulp van medegast gedoe . Wat ingewikkeld IPad en Android.



         

                     
               

    

De wind in de rug

Krijg cadeautje van Hannah
Johan en Debby kijken toe

De wind in de rug. In meerdere betekenissen. 

Allereerst letterlijk. Warme dagen worden gekoeld

door een lekker fris briesje

Verder zie bijgevoegde voor mij ontroerende foto's. Wat een overweldigende wind in de rug van mijn mede Kersentuiners

Op de derde plaats liep Johan de eerste dag met me mee.  Johan heeft me wekenlang geholpen met Basecamp installeren in mijn Garmin GPS en ook heb ik nu Osmand op mijn mobiel. Ook hebben we veel getraind samen. De rest van de eerste week liep GJ met me mee.

Kortom een 3voudige wind in de rug.

Zondagmorgen 1 juli 2018 8.30 uur wordt ik uitgezwaaid

De eerste etappe was een pittige. Naar Schoonhoven. Schitterend stadje bekend van de Goud- en zilversmeden opleiding. 

Daarna naar Bleskensgraaf. Molen en weidelandschap. 

De eerste ervaringen met de Vrienden op de fiets zijn super. Wat een gastvrijheid en wat een vertrouwen. Als mensen weggaan krijg je regelmatig de sleutel van hun huis. 

Onderweg prima gesprekken met Johan en later met GJ.

De wandeling is de hele dag buiten . 

De gesprekken en later alleen lopend ga ik ook de weg naar binnen bewandelen. Deze blog wordt dan ook geen blog met alle " Taj Mahal "foto' s van onderweg. Ik ga ook een beetje filosofisch en op biografisch onderzoek uit.

Hoi koetjes

Net uit het ei. Ook het begin van een grote reis dus.