Provocateur

Madonna in Cisticienzer Abdij
Chiaravalle della Colomba

Vanaf dag 1 schrijf ik geen fotoboek met alleen maar plaatjes over mijn reis.
We reizen met zijn allen de hele wereld al over.
Ook prachtig om te lezen en te zien.

Ik verbaas mezelf nog wel het meest
over het maatschappelijke engagement,
waartoe mijn benadering van dit blog en deze reis tot nu toe heeft geleid.
Vind ik best wel spannend.

Daar gaat ie dan:

In mijn vorige blog gaf ik weer, dat ik met Maral gesproken heb en dat zij helemaal los ging over de Armeense genocide.( door zogenaamde Moslims )
Ik heb daar een paar reacties op gehad. Gelukkig zaten er geen doodsbedreigingen tussen.
Een van de reacties was dat genocide in de geschiedenis van de mensheid maar al te vaak is voorgekomen.
Denk aan de bijna uitroeiing van de Indianen in zowel Noord- alsook Zuid-Amerika.( door zogenaamde Christenen)
Recent met de Rohingya 's in Burma. ( door zogenaamde Boeddhisten )
Shoah/ Holocaust. ( door Nazi' s en zogenaamde Christenen )
Mijn reisgenoot Gerard vertelde me, dat ze op verzoek van  en samen met zijn 15 jarige kleinzoon in Auschwitz en Sobibor geweest zijn. Waartoe wij mensen allemaal in staat zijn.......
De meeste Duitsers, die ik ken hebben geleerd om hun geschiedenis in de ogen te kijken. Een pijnlijk proces. Er zijn ook dader-volkeren die daar niet aan willen. Daar maak ik me zorgen over.


Walking the line
Ook speelfilm over het leven van Johnny Cash
Maar dat terzijde


Op deze reis al een paar keer bijna doodgereden.
Ik ben me bewust van het gebrek aan vermogen van veel automobilisten zich te verplaatsen in de voetganger. Ze nemen vaak niet de voet van het gaspedaal. Asso 's vind ik. Ik loop op de reis altijd tegen het verkeer in. Dan zie ik het gevaar in de ogen. Is de weg smal, dan stap ik in de berm als er een auto voor me verschijnt. Want er kan tegelijkertijd een auto vanuit mijn rug komen. ( = geen uitwijkmogelijkheid ). Je hebt dan toch nog mensen in veel te dikke auto 's, die rakelings langs me razen. Als ze zouden stoppen om erover te praten ( dan ben ik even geen pacifist ) zouden ze gelijk een knal voor hun kop krijgen van me.

Religie :  dit zijn in mijn beleving ( vaak overjarige ) management / organisatie modellen.
Ze missen vaak het zelfreinigend vermogen om hun model aan te passen aan de moderne tijd.
Star dus. Zelfs voor een blinde is het duidelijk , dat de belangrijkste oorzaak van het opbranden van onze planeet de bevolkingsexplosie is. Toch blijven deze modellen doorgaan met te roepen :
"Laat de kindertjes tot mij komen "  Zoals ik in een eerder blog ( Chrislam ) aangaf: Anticonceptie dus.
Wat niet wegneemt :
Ik laaf me speciaal op deze reis aan de verhalen, de devotie en de kathedralen. Schitterend.
Heb al vele kaarsjes opgestoken.
Een van de juwelen van Islam waar ik me aan kan laven zijn de 99 namen van Allah/ God.
Het doel van deze modellen echter, die diep in onze zielen wonen, is dat we aan de hand daarvan vreedzaam samenleven met elkaar.
Kortom wat heb je aan religie, als mensen zich als beesten gedragen, zodra ze in een auto zitten. En wat heb je aan religie als mensen/ landen/ volkeren niet bereid zijn om te leren van hun fouten dan wel ze onder ogen te zien. ( genocide en "Zwarte Piet " bijvoorbeeld)

"Wie niet in staat is om lering uit zijn verleden te trekken , is gedoemd het verleden te herhalen "

Vader-Zoon en H.Geest

Daarnaast heeft religie de neiging om haar leer heilig te verklaren. Ironie en spot ( denk aan de tekeningen van de Deense cartoonist ) worden niet gerespecteerd.
Een cartoonist is een kunstenaar, die actualiteiten met ironie en humor in beeld brengt.
Jammer dat er geen respect opgebracht kan worden voor dit mooie beroep en voor deze Deense kunstenaar. Een gemiste kans om humor op de juiste wijze in te schatten.
Persoonlijk heb ik genoten van "Life of Brian "van Monty Pyton. Deze film gaat over Brian. Maar zijn leven lijkt wel erg op dat van Jezus. Kortom ironie tot kunst verheven.
Zou mooi zijn als er ook zo 'n film komt vanuit het Islam verhaal.

Het laatste avondmaal.
Jezus deelt brood en wijn
in hippiestijl.
Uiterst rechts :
Judas is er met zijn aandacht niet bij.
Hij telt zijn geld.

Het waken over de scheiding tussen kerk en staat is urgenter dan ooit. De Katholieke kerk heeft jarenlang pedofiele priesters beschermd . Ze hoefden en mochten elkaar niet aan geven bij Justitie ....
Dit geeft wel aan dat er sprake was en is van een Staat in een Staat.
Islam gaat ook verder dan het geloof alleen. Ook zij willen staatsgodsdienst zijn.
Hun pastoors spreken Arabisch in de moskee. Ik denk, dat veel anti maatschappelijk is van wat ze zeggen.
Kortom mijn pleidooi voor Chrislam is niet zomaar wat.
Ik hoop uiteindelijk dat we via ( het failliet van ) Chrislam komen tot een wereld waarin we innerlijk  beschaafd met onszelf en dus ook met elkaar omgaan.
Gewoon je voet van het gaspedaal als de verkeerssituatie daarom vraagt.

Nogmaals de 2 peilers van Chrislam :
"Heb een goede zelfzorg eventueel incluis meditatie en gebed " ( Grote Jihad )
"Heb uw naaste lief als u zelf" ( Kleine Jihad )

Madonna temt de slang onder haar voet.
Innerlijke beschaving=
het temmen van het boze in jezelf
Niet doden maar temmen!
Als je de draak de kop afhakt komen er 7 koppen voor in de plaats
staat geschreven in de heilige boeken.

Vittorio Benedetti Wat een vakman !
 maakt mijn schoenen.
Was nodig!
Heb er ruim 2000 km
en 84 dagen opzitten
Nog 28 dagen te gaan tot Rome.
Aankomst Rome :18 oktober.
Mijn vriendin komt op 19 oktober aan .

Pelgrimsgedachte.

"Onderweg ben je jezelf en niets anders dan dat. 

Je maatschappelijke positie, je geld, je verleden telt niet mee.

Je bent "alleen ", maar ook "helemaal "jezelf,

en zo maak je contact met de ander, 

Dit is de manier waarop je geeft en ontvangt.

Het is een mooie ervaring,

in een wereld waarin we vaak leven

als gevangenen van een rol die we spelen 

of een aanzien dat we hoog willen houden. "

Friedrich Nietzsche spreekt in dit kader van :
"het vergif van de niet nomadische moraal "

Kortom een pelgrim is buiten en onderweg.
En zijn inzichten zijn in beweging.
Wat hij/ zij vandaag denkt kan morgen anders zijn.

Uit: Frederic Gros. Wandelen . Een filosofische gids

Firenza Pelgrimsverblijf
Mijn linker voet

Van links naar rechts: Claudio; Gerard en Lino
Lino is 78 jaar en heeft al 8 keer de Camina gelopen.
Gerard is mijn maatje de laatste dagen.
Hij heeft de Camino de Compostella 7 keer gelopen!
Kortom heel wat kilometers bij elkaar !
En praktische tips natuurlijk.

Fornovo di Taro
aan de voet van de Apennijnen
Morgen klimmen dus.

Met mij gaat het naar lichaam en geest goed.  Maak veel endorfine en rode bloedlichaampjes aan.

Dit zijn natuurlijke antidepressiva. 

Tevens leer ik dankzij het lopen mijn levensloop steeds meer met mildheid te beschouwen.

Heb na een " brief aan mijn vader " ook een "brief aan mijn moeder " geschreven.
( Voor de duidelijkheid : Beide ouders zijn al tientallen jaren overleden.
Met de wijsheid van nu valt natuurlijker veel uit te spreken en bij te praten.
Eenmaal begonnen vloeit het op papier. Echt waar!  )

De dagen erna volgt en volgde al lopend de verwerking in de richting van mildheid.

Het schijnt zeer heilzaam ook in het kader van je huidige relatie(s). 

Dankbaar en blij om.

Arrivederci.